Najwspanialsze uzdrowiska Europy

Wokół Bad Kissingen w Bawarii znajduje się siedem źródeł z bogatą w minerały wodą leczniczą. Można ją pić, można się w niej kąpać albo używać do inhalacji. Świeża podawana jest w historycznym zdrojowym wyszynku, którego pracownice służą radą na temat zalet poszczególnych wód.

Tak samo ważne jak dbanie o zdrowie jest sprawianie sobie przyjemności. Pragnienie to doprowadziło pod koniec XIX wieku do powstania nowej formy turystyki. Przedstawiciele wyższych stanów przemierzali Europę spędzając często tygodnie w jednym miejscu. Dostosowując się do ich potrzeb powstały wielki kurorty, parki i hotele. Tak jak ten nad rzeką Lahn w Bad Ems w Nadrenii-Palatynacie.

Na brak rozrywek nie można było narzekać. W kurortach organizowano bale, występy artystów. Dostojni goście zamieniali letnie miesiące w wielkie święto. W kasynach – tak jak w Baden-Baden w Badenii-Wirtembergii – celebrowano z rozmachem. Także artyści, muzycy i pisarze, jak na przykład Fiodor Dostojewski, umilali sobie tutaj czas.

Miejscowości tworzące tzw. zachodnioczeski trójkąt uzdrowiskowy to ewenement w Europie. Franciszkowe Łaźnie to najmłodszy i najmniejszy z trzech kurortów, wody lecznicze odkryto tu dopiero w XVIII wieku. Sto lat później cesarz Franciszek II polecił zbudować okazałe uzdrowisko. Franciszkowe Łaźnie słynęły ze swoich kąpieli borowinowych, pierwszych tego typu w Europie.

Położone obok Karlowe Wary to prawdopodobnie jedno z uzdrowisk o najbogatszej tradycji. Tutejsze źródła wykorzystywano już w XIV wieku. Pięćset lat później cesarski lekarz Josef von Loescher rozsławił miejscowość swoją rozprawą naukową o zastosowaniu wód leczniczych. Karlowe Wary stały się jednym z najznamienitszych kurortów Europy, co do dziś widać w architekturze tego miasta.

Pełny przepychu i globalnej sławy jest także trzeci kurort: Mariańskie Łaźnie. Cesarz Franciszek Józef, brytyjski król Edward, Richard Wagner, Goethe czy Fryderyk Chopin – oni wszyscy odwiedzili to miejsce. W historycznym hotelu Nove Lazne, z jego 225 luksusowymi hotelami, do dziś można zarezerwować historyczną cesarską kabinę.

Prawie nikt nie używa już dziś zwrotu kąpiel lecznicza, częściej mówi się po prostu o „spa”. Bo właśnie tak – Spa – nazywa się belgijskie miasto otoczone 300 źródłami wód. W XVIII i XIX wieku powstały tam termy, sala uzdrowiskowa i oczywiście kasyno. Spa stało się miejscem spotkań koronowanych głów Europy, stąd też potoczna nazwa „Café de l’Europe”.

Woda z Vichy znana jest na całym świecie. Można, nie przesadzając, powiedzieć, że jest fundamentem tego miasta i jego duszą. Leczyli się tu Ludwig XV a potem Bonapartowe. Napoleon III ucznił nawet z Vichy swoją letnią rezydencję. Następnie pojawiły się wille, hotele, potem ogromne centrum termalne oraz pijalnia wód, łaźnia w orientalnym stylu i opera.

W pół drogi pomiędzy Pizą a Florencją leży Montecatini Terme. Miejscowości ma zaledwie 20 tys. mieszkańców, ale jest jednym z największych i najbardziej eleganckich kurortów Toskanii. Goście mogą wybierać spośród 200 hoteli wszelkich kategorii i trzech łaźni termalnych. Za najpiękniejszą uchodzi łaźnia Stabilimento Tettucio – już samo wejście to podróż w zupełnie inna epokę.

W XIX wieku podczas prac budowlanych w angielskiej miejscowości Bath natrafiono na ślady rzymskiej łaźni, która była zalążkiem tradycji uzdrowiskowej w tym mieście. Zabytkowa łaźnia została odkopana i udostępniona publiczności, ale z powodów higienicznych nie można z niej korzystać. Obok stoi jednak nowoczesne Thermae Bath Spa, uruchomione w 2005 roku.

Także Baden może pochwalić się sięgającą dwóch tysięcy lat wstecz rzymską tradycją. I także w Baden koło Wiednia rozwinęła się charakterystyczna architektura. Ale podziwiać można także nowoczesne projekty. Największy w Europie wiszący szklany dach rozciąga się nad rzymską łaźnią w Baden. Pod nim bulgocze gorąca woda lecznica czerpana z 14 źródeł.