Чудесните бугарски икони

Музејот во Реклингхаузен претставува 40 бугарски икони создадени меѓу 17. и 19. век. Се работи за дела со раскошни бои, а некои од нив и во голем формат. Иконите создадени во Бугарија, како што објаснуваат кустосите, ги карактеризираат типични претстави на Исус, Богородица и различни светци.

Оваа икона е насликана во 1864 година и го носи потписот на Анастас Керклисијски. „Бугарските зографи често ги сликале словенските апостоли Кирил и Методиј“, вели кустосот на изложбата д-р Ева Хаушајн-Барч. „Тие први ги користеле словенските јазици за црковни литургии и ја поставиле основата за словенската азбука-глаголица“.

Сцените од создавањето на светот се од школата на Захариј Цанов и Кнчо Иванов. Организаторите на изложбата наведуваат дека Бугарија е првата словенска држава која го прима христијанството. Низ средновековието бугарските иконописци се придржуваат кон византиската традиција.

Иконата на Захариј Цанов од 1856 година е блиска до Тревненската школа. Организаторката на изложбата објаснува дека идејата за оваа голема изложба дошла од градот-партнер во Холандија- Дордрехт.

Автор на оваа икона од втората половина на 18. век е Зограф Вионос. Преродбата на бугарскиот иконопис во 18 и 19 век е поврзан со постепеното откажување од аскетството и стремеж кон поживи слики. „Важна улога во бугарските икони од тој период игра пејзажот во заднина“, пишуваат организаторите на изложбата.

Оваа икона е од 1850 година, а авторот е анонимен. Организаторот објаснува дека низ 19 век, боите на бугарските икони се поинтензивни и пооптимистични, зографите во творбите вметнуваат и елементи од секојдневието, а во стилот се чувствува и влијанието на западното декоративно искуство, особено на барокот. Тоа најмногу се забележува во пластичниот изглед на лицата.

Иконата е од првата половина на 19 век, а автор е Кнчо Иванчов. „Мене лично многу ми се допаѓа оваа иконата со прекрасната изрезбана рамка. Бугарското дрворезбарство било на исклучително високо рамниште. Оваа икона ја избравме и за плакатот на изложбата“, вели организаторката.

Оваа икона е од анонимен автор и потекнува од крајот на 16. или почетокот на 17. век.

Кураторката на музејот Хауштајн-Барч посочува на нешто многу важно: „Според стилот бугарските икони јасно се разликуваат од руските и грчките. Тоа особено важи за иконите од епохата на Воскресението изложени кај нас“. Таа дополнува дека по 500- годишно османлиско владеење, во тоа време Бугарите повторно го откриваат својот идентитет.

Музејот е основан во 1887 година од браќата Карел и Херман Шкорпил. Во него се чува и најстарото обработено злато во светот кое потекнува меѓу 4.200 и 4.600 година пред новата ера.