میراث فرهنگی حکایت ویرانی‌ها و بازسازی‌ها

مناره مسجد اموی در شهر حلب صدها سال در مقابل زمین‌لرزه و جنگ مقاومت کرد. این مسجد نماد معماری سوریه در قرون وسطی بود. در جریان جنگ داخلی در سوریه ماه آوریل سال ۲۰۱۳ مناره این مسجد به همراه منطقه باستانی شهر حلب ویران شدند. برنامه‌ای برای بازسازی وجود ندارد.

بعضی از میراث فرهنگ جهانی در پی جنگ‌ها ویران و دوباره بازسازی شده‌اند. "فراون‌کیرشه"(کلیسای زنان) در شهر درسدن آلمان یکی از این نمونه‌هاست.

تندیس‌های بودا در بامیان افغانستان بلندترین مجسمه‌های سنگی بودا در جهان بودند. بلندترین تندیس بودا ۳۵ متر بود و در کنار مجموعه‌ای از بناهای تاریخی دیگر در بامیان نشانی بودند از هنر بودایی. گفته می‌شود بزرگ‌ترین تندیس در سال ۵۵۴ میلادی ساخته شده است. این تندیس‌ها در نتیجه تعصب دینی طالبان افغانستان ویران شدند.

شهر صحرایی تیمبوکتو در ۲۰ کیلومتری شمال رود نیجر و در لبه جنوبی صحرای بزرگ آفریقا، در کشور مالی قرار دارد. تیمبوکتو از قدیم یکی از مراکز مهم تجاری غرب آفریقا بود. این شهر که آن را مروارید کویر می‌نامیدند، با مسجدها و آرامگاه‌هایش، مرکز معنوی اسلام شده بود. اسلام‌گرایان افراطی در سال ۲۰۱۲ بخش بزرگی از این شهر را ویران کردند. این نیروها اکنون از شهر بیرون رانده شده‌اند.

پل موستر بیش از یک بنای تاریخی است. صدها سال است که این پل به عنوان رابط شرق و غرب مشهور است و برقرارکننده ارتباط میان اسلام و مسیحیت و شهروندان کاتولیک کروواسی و مردم ارتدوکس صربستان. این پل در جریان جنگ بوسنی در سال ۱۹۹۳ ویران شد، اما بعد بازسازی و در سال ۲۰۰۵ به عنوان میراث فرهنگ جهانی شناخته شد.

پل موستر، که در سال ۱۵۶۶ ساخته شده، بخشی از زندگی روزمره شهروندان موستر شده است. متخصصان سال‌ها برای بازسازی این بنا وقت صرف کردند تا پلی بسازند که کاملا شبیه اصل باشد. یونسکو از بازسازی این پل حمایت کرد.

کلیسای جامع رمس، مهم‌ترین کلیسای فرانسه است. در این کلیسا همه پادشاهان این کشور تاج‌گذاری کرده‌اند. این کلیسا در جنگ جهانی اول به عنوان نماد غرور فرانسوی‌ها توسط نیروهای نظامی آلمان به شدت تخریب و در سال ۱۹۱۹ بازسازی شد.

برای تعمیر و نوسازی کامل کلیسای جامع رمس بیش از همه خانواده آمریکایی راکفلر کمک کردند. در هشتم ژوئیه ۱۹۶۲ مراسمی برای آشتی دوملت آلمان و فرانسه در این کلیسا برگزار شد. در این مراسم شارل دوگل رئيس‌جمهور وقت فرانسه و کنراد آدناورصدراعظم آلمان شرکت کردند. کلیسای جامع رمس از سال ۱۹۹۱ به میراث فرهنگ جهانی تعلق دارد.

"فراون‌کیرشه" (کلیسای زنان) در شهر درسدن آلمان، کلیسایی پروتستان است. معماری این کلیسا از شکوه فراوانی برخوردار بوده است. این کلیسا در فوریه ۱۹۴۵ در جریان بمباران شهر درسدن در واپسین ماه‌های جنگ جهانی دوم به شدت آسیب دید و فرو ریخت. این کلیسا در زمان جدایی دوآلمان در بخش شرقی آلمان به‌عنوان نمادی علیه جنگ، به‌همان صورت نگهداری شد، اما پس از وحدت دوآلمان بازسازی شد.

بازسازی "فراون‌کیرشه" در شهر درسدن آلمان، در سال ۱۹۹۴ آغاز شد و در سال ۲۰۰۵ به پایان رسید. بودجه مالی این اقدام را از جمله سازمان‌های جهانی فراوانی اهدا کردند. در سی‌ام اکتبر سال ۲۰۰۵ مراسمی برای بازگشایی این کلیسا در آن برگزار شد. "فراون‌کیرشه" در شهر درسدن آلمان اکنون، هم جاذبه گردشگری‌شده، هم نماد صلح و آشتی.