این شرکت‌ها می‌توانند از سیاست ترامپ در قبال ایران آسیب ببینند

کمپانی فرانسوی توتال موفق به امضای بزرگترین قرارداد نفت و گاز پس از توافق هسته‌ای شد. مقدمات این قرارداد در نوامبر ۲۰۱۶ فراهم شد و در ماه ژوئیه ۲۰۱۷ توسط مسئولان این کمپانی، شرکت ملی نفت چین و شرکت پتروپارس امضا شد. موضوع قرارداد: بهره‌برداری از بزرگترین حوزه گاز طبیعی جهان در پارس جنوبی.

شرکت وینترشال که از شرکت‌های وابسته به شرکت آلمانی BASF است موفق شد در مذاکرات خود با شرکت ملی نفت ایران، در آوریل سال ۲۰۱۶ مقدمات همکاری متقابل را فراهم آورد. اما این شرکت هنوز تصمیم مربوط به سرمایه‌گذاری در ایران را اتخاذ و اجرا نکرده است.

کمپانی بریتانیایی شل در دسامبر ۲۰۱۶ طرح اولیه قرارداد بهره‌برداری از منابع نفت و گاز آزادگان، یادآوران و کیش را امضا کرد. پروژه توسعه این میادین نیز هنوز به مرحله اجرا در نیامده است.

کمپانی نفتی اتریشی OMV و شرکت گازپروم وابسته به شرکت نفتی گازپروم‌نفت تصمیم دارند با شرکت ملی نفت ایران در زمینه‌های اکتشافی و حفاری منابع نفت و گاز همکاری کنند.

شرکت ملی هواپیمایی ایران، ایران‌ایر، اقدام به سفارش خرید یکصد هواپیمای ایرباس نموده است. نخستین هواپیما در ژانویه سال ۲۰۱۷ به ایران تحویل داده شد.

شرکت هواپیماسازی بوئینگ آمریکا که رقیب شرکت ایرباس است نیز سفارش فروش ۸۰ هواپیما به شرکت ملی هواپیمایی ایران، ایران‌ایر، را دریافت کرده است.

از آن گذشته، شرکت هواپیماسازی ایرباس اعلام آمادگی کرده است ۴۵ فروند هواپیما به شرکت هواپیمایی خصوصی ایران‌ایرتور و همچنین ۲۸ هواپیما به شرکت هواپیمایی زاگرس بفروشد.

شرکت آسمان، که سومین شرکت بزرگ هواپیمایی ایران است در ماه ژوئن اقدام به سفارش خرید ۳۰ فروند هواپیمای بوئینگ نموده است. این نخستین قرارداد خریدی است که پس از آغاز زمامداری دونالد ترامپ بین شرکت آسمان و بوئینگ امضا شده است.

شرکت آلمانی زیمنس در اکتبر سال ۲۰۱۶ قراردادی پیرامون بهینه‌سازی شبکه ریل قطار ایران با مقامات آن کشور امضا کرد. افزون بر این قرار است که زیمنس قطعات مربوط به تولید ۵۰ لوکوموتیو گازوئیلی‌‌برقی را در اختیار ایران قرار دهد.

رقیب فرانسوی زیمنس، یعنی شرکت آلستوم نیز یک قرارداد مشارکت انتفاعی (joint venture) با ایران امضا کرده است. هدف از این قرارداد ساخت مترو و قطارهای بین‌ شهری است.

شرکت چینی CMC نیز پذیرفته است تجهیزات الکتریکی مربوط به ایجاد یک خط قطار سریع بین تهران و مشهد را در اختیار ایران قرار دهد.

شرکت آلمانی فولکس‌واگن نیز پس از ۱۷ سال دوری از بازارهای ایران به بازار این کشور بازگشته و اقدام به صدور دو نوع خودروی "تیگوان" و "پاسات" نموده است.

شرکت خودروسازی دایملر نیز کامیون‌های مدل "فوسو" را در اختیار شرکت خودروسازی ماموت قرار داده است.

شرکت خودروسازی فرانسوی رنو نیز یک قرارداد مشارکت انتفاعی با ایران امضا کرده است. هدف از این قرارداد ایجاد یک شاخه تولید خودرو با ظرفیت ۱۵۰ هزار دستگاه در سال است.

شرکت خودروسازی فرانسوی پژو پیش از تحریم‌ها مهم‌ترین عرضه‌کننده‌ی خودروی اروپایی در ایران بود. شرکت پژو پس از توافق هسته‌ای و در سال ۲۰۱۶ اقدام به امضای چند قرارداد مشارکت انتفاعی با شرکت‌های ایرانی نمود. هدف تولید مدل جدیدی از این خودرو با مشارکت و همکاری ایران اعلام شده است.

بانک اتریشی "اوبربانک" نخستین موسسه مالی اروپایی بود که پس از رفع تحریم‌ها اقدام به امضای یک توافق مالی با ایران نمود.