کارگران فصلی و بیکاری پنهان در ایران به روایت تصویر

به گزارش خبرگزاری "میزان" در فصل برداشت برنج بسیاری از کارگران فصلی به استان مازندران مهاجرت می‌کنند و با گذشت زمان جا و مکان مناسبی برای آنان فراهم نشده است.

بسیاری از کارگران فصلی اوقات خود را در پارک‌ها، چهارراه‌ها و میدان‌های شهر می‌گذرانند.

کارگران فصلی یا روزمزد نسبت به دیگر کارگران از ابتدایی‌ترین حقوق کارگران هم‌چون بیمه و حداقل دستمزد بی‌بهره هستند.

مسعود نیلی مشاور اقتصادی حسن روحانی پیش‌تر گفته که در دولت دوازدهم بسیاری از کارگران فصلی بیکار شدند. سایت "دولت بهار" به نقل از مسعود نیلی نوشت: «در دولت روحانی با کاهش درآمد دولت، میزان سرمایه‌گذاری در پروژه‌های عمرانی و صنعت ساخت و ساز هم کاهش یافته که بسیاری از کارگران فصلی را از گردونه اشتغال خارج کرده است.»

رسانه‌های ایرانی گزارش‌هایی از متداول شدن "شیفت‌های طولانی کار" برای کارگران فصلی منتشر کرده‌اند. سایت "پرهام‌نیوز" در گزارشی می‌نویسد: «نیروی کاری که دستمزدش پایین باشد برای جبران کمبودها و هزینه‌های زندگی یا به کار در شیفت‌های طولانی تن می‌دهد.»

حداقل دستمزد سال ۱۳۹۶ برای کارگران در ایران ۹۳۰ هزار تومان اعلام شده است. این در حالی است که حداقل هزینه زندگی ماهانه یک خانوار متوسط حدود ۲ و نیم میلیون تومان است.

اخیرا محمدحسین فرهنگی نماینده مجلس گفت که تنها در سه سال گذشته نرخ بیکاری در ایران ۱۰ درصد افزایش یافته است.

به گزارش خبرگزاری "مهر" تنها در سه ماه ابتدایی سال ۹۶ بیش از ۱۶۰ هزار نفر به جمعیت بیکار ایران اضافه شده است.

عباسعلی ابونوری، اقتصاددان و رئیس سابق دانشکده اقتصاد تهران می‌گوید آمار رسمی مبنی بر بیکاری ۳ میلیون نفر در ایران واقعی نیست: «با احتساب بیکاری پنهان، آشکار و افراد تحصیل‌کرده تعداد بیکاران ایران به ۱۵ میلیون نفر می‌رسد.»

سالانه دست‌کم یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر جویای کار به بازار کار ایران اضافه می‌شود.