چه آینده ای در انتظار شهرهای بزرگ است؟

طبق بر آورد سازمان ملل متحد جمعیت جهان تا سال ۲۰۵۰ به ۹ میلیارد نفر افزایش می یابد. حدود دو سوم از آنها در شهرها زندگی می کنند. بنابراین شهرها باید برای تقاضای فزاینده، زیر ساخت ها و خدمات لازم را مهیا سازند. مانند تهیه خانه های ارزان، آب، خدمات صحی، اشتغال، آموزش، امکانات صحی و حمل و نقل.

شهرنشینی سریع به توسعه محلات فقیرنشین منجر شده است. مانند شهر کایلیتشا در افریقای جنوبی. در افریقا، آسیا و جنوب امریکا میلیون ها نفر در محله های فقیرنشین زندگی می کنند، جایی که معمولا در آنجا ها آب آشامیدنی، امکانات صحی و کار وجود ندارد.

شهرنشینی همچنان فرصت هایی را به وجود می آورد. برای مواجه شدن با کمبود مسکن برای کارگرانی با دستمزد پایین در سانتا مونیکا در نزدیکی لس آنجلس، شهرهای سازگار با محیط زیست و سرپناه های ارزان قیمت در مرکز شهر ساخته شده است. کلورادو کورت یکی از اولین ساختمان های سبز بود که در امریکا ساخته شده است.

برای اینکه از عرضه آب پاک مطمئن شوند، شهرها به طور سنتی در نزدیک رودخانه ها و یا منابع آب های زیر زمینی پاک ساخته می شود. فراهم کردن آب آشامیدنی ازران، قابل اطمینان و دوامدار برای جمعیت رو به رشد در شهرها در آینده یک چالش بزرگ است. چندین ایالت هندوستان اکثرا از کمبود آب رنج می برند و مجبورند آب مورد نیاز خود را از مناطق دیگر وارد کنند.

به خصوص در کشورهای در حال توسعه، شهرنشینی فشار اضافی بر منابع وارد می کند. برای فقیرترین مردمان غذاهای سالم اغلب گران هستند. در کامپالا پایتخت اوگاندا، خانواده ها با حمایت از پروژه های کشاورزی در قطعات کوچک زمین برای خود مواد غذایی می کارند و حاصلات بیش از حد مورد نیاز خود را به فروش می رسانند.

یک سیستم حمل و نقل خوب برای رفتن به مکتب یا محل کار ضروری است. اما جمعیت رو به رشد در شهرها لزوما به معنای ترافیک و استرس برای ساکنان و برنامه ریزان شهرها است. کوپنهاگن می خواهد تا سال ۲۰۲۵ افرازات گازهای مضر برای اقلیم را کاهش دهد، مردم را تشویق به استفاده از بایسکل به جای موتر می کند.

پایتخت کلمبیا، بوگوتا از سال ۲۰۰۰ برای مقابله با مشکلات ترافیکی با سیستم ترانسمیلینیو یا شبکه بس های برای حمل و نقل سریع تلاش می کند. با وجود انتقاد از ازدحام بیش از حد در بس ها روزانه بیش از دو میلیون نفر از این واسطه های نقلیه استفاده می کنند. بوگوتا می خواهد در آینده نزدیک بس های برقی را جایگزین موترهای دیزلی کند.

مقابله با کثافات و زباله ها یکی دیگراز وظایف اصلی شهرها است. توسط سوختاندن کثافات در شهرهای سویدن انرژی تولید می شود. تنها یک درصد کثافات خانگی در محل دفن زباله ها باقی می ماند. سان فرانسیسکو استفاده از خریطه های پلاستیکی را ممنوع کرده است و می خواهد تا سال ۲۰۲۰ مواد زاید تولید نکند. برخی شهرهای دیگر از سوختاندن زباله ها انرژی تولید کرده و برای به حرکت در آوردن وسایل نقلیه عمومی استفاده می کنند.

شهرها منبع اصلی آلودگی هوا هستند و برخی از آنها تقریبا به حد خفه کردن زندگی را تهدید می کنند. شهر مکسیکو به دلیل آلودگی هوا و دود زیاد مشهور است. در اوایل امسال آلودگی هوا در این شهر خیلی زیاد بود تا حدی که مقامات استفاده از موترهای شخصی در سرک ها را ممنوع کردند و از ساکنان شهر خواستند که در خانه های خود بمانند.

در اوایل امسال در شهر مکسیکو ابتکاری تحت نام "امروز رانندگی نکن" دوباره راه اندازی شد. با این برنامه ساکنان شهر در یک روز هفته از موتر خود استفاده نمی کنند. اقدامات دیگری نیز برای کاهش افرازات گازهای مضره و احیای جنگلات و حمل و نقل شهری روی دست گرفته شده است.

عامل ۷۰ درصد از انتشار گازهای گلخانه یی شهرها هستند. کوپنهاگن، وانکوور، مالمو در سویدن و بعضی شهرهای دیگر در جلوگیری از تولید گازهای گلخانه یی پیشگام هستند. همچنان در فرایبورگ آلمان نیز اقداماتی روی دست گرفته شده است که شامل تولید انرژی خورشیدی، وسایط نقلیه مناسب برای محیط زیست و بازیافت زباله می باشد.

فضای سبز برای شهرها حیاتی و ضروری است. فضاهای سبز زمینه را برای اوقات فراغت و فعالیت های تفریحی مهیا می کند و گرما را کاهش می دهد. در سنگاپور با وجود تراکم جمعیت بالا نیمی از شهر را فضای سبز تشکیل می دهد و در نتیجه یکی از شهرهای سبز آسیایی است. سرسبزی همیشه طبیعی نیست. در این عکس، ساختارهای درخت ماننده آهنی آب باران و نور خورشید را ذخیره می کنند. نویسنده: ناتالی مولر/ ترجمه پروانه علی زاده