آلبوم عکس: تظاهرات علیه اخراج پناهجویان افغان

شماری از معترضان به اخراج پناهجویان افغان و برخورد نادرست با آنان مقابل پارلمان افغانستان جمع شدند.

جماهیر انوری، وزیر امور مهاجرین و عودت کنندگان افغانستان روز شنبه، 9 اکتوبر 2013 برابر با 18 عقرب 1392 به پارلمان فراخوانده شد تا استیضاح شود. اما وی در پی استدلال با نمایندگان مردم، فقط 26 رای مخالف گرفت و در مقامش باقی ماند.

هزمان با این شماری از فعالین حقوق بشر و جامعه مدنی در ارتباط با آنچه اخراج اجباری پناهندگان افغان از کشورهای همسایه، اروپا و آسترالیا می خواندند دست به اعتراض زدند. آنان شعارهایی را به همراه داشتند که در آنان همچنان از فساد گسترده در وزارت امور مهاجرین و عودت کنندگان یادآوری شده بود.

شکریه بارکزی در این عکس توافقنامه سه جانبه افغانستان، ناروی و کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان را نشان می دهد. گفته می شود که وزیر مهاجرین و عودت کنندگان با برخی از کشورها تفاهمنامه هایی را امضا کرده است که زمینه اخراج مهاجرین افغان را فراهم می کند. اما وزارت امور مهاجرین این ادعاها را رد می کند.

فرخنده زهرا نادری، یکی از اعضای پارلمان افغانستان که در جمع معترضان حضور یافته بود، همچنان از برخورد نادرست با عودت کنندگان و مهاجرین اخراج شده در وزارت امور مهاجرین و عودت کنندگان یادآوری کرد و افزود که در این زمینه شکایت های زیادی به پارلمان رسیده است.

در نتیجه رای گیری، عبدالرووف ابراهیمی، رییس ولسی جرگه پارلمان افغانستان نتیجه را اعلام کرد و گفت که وزیر مهارجرین به آرایی که به دست آورده است، می تواند به کارش ادامه دهد.

با این همه کسانی که بیرون پارلمان اعتراض کرده بودند خواهان برکناری وزیر امور مهاجرین بودند. آنان با شنیدن خبر ابقای وی در وظیفه اش شگفت زده نشدند؛ چرا که قبل از این نیز افغانستان این تجربه را در دیگر وزارت خانه هایش دارد.

این معترضان خواهان همبستگی با کسانی بودند که اعضای فامیل شان را در مسیر مهاجرت ها به کشورهای همسایه، اروپا و آسترالیا از دست داده اند.

آنان عکس هایی از برخی از جوانانی را به همراه داشتند که در مسیر پر خطر مهاجرت جان شان را از دست داده اند. خیلی از افغان ها پس از رسیدن به کشوری دیگر، یا سالیان زیادی بدون سرنوشت مانده و پذیرفته نمی شوند و یا هم پس از مدتی اخراج می شوند.

اعتراض کنندگان بیشتر به سیاست های آسترالیا برای دادن ویزای موقت و اخراج مهاجرین و همچنان انتقال آنان به جزیره های دورافتاده اشاره می کردند و از کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان خواهان فشار بر این کشور برای تغییر در سیاسیت پناهندگی اش بودند.